við-mæli

and viðr-mæli, n. conversation; blíðr viðmælis, Þórð. 3; góðr viðmælis, Hkr. ii. 143; veita e-m v., to grant an interview to one, Stj. 536; með bróðurligu viðmæli, Hom. 26; viðrmælis er hverr verðr, a law phrase, every man is entitled to a hearing, = ‘audiatur et altera pars,’ Gþl. 30: a parley, colloquy, öngir heyrðu þeirra viðrmæli (= samtal), Nj. 13, Eluc. 2: an agreement, þóttusk honum eigi haldizk hafa viðmæli þeirra, Sturl. iii. 197.